..::Leðurbaks Skjaldbaka::..
Það er margt merkilegt sem maður fær í þessi troll, í minningunni er þar ýmislegt sem ekki telst til fiska eða lífríkis jarðar.
Alltaf virðist maður geta bætt á sig blómum í þessum efnum og vill Gummi netagerðarmeistari meina að ég sé sérfræðingur í að ná í eitthvað sem yfirleitt fæst ekki í þessi veiðarfæri, ekki ætla ég svo sem að þræta við hann um það ;).
Í gær fékk ég t.d hálfan kartöflupoka sem einhvernvegin rataði í trollið hjá okkur, algjörlega ófyrirséður atburður sem kryddaði annars tilbreytingarlausa veru okkar hérna við Afríkustrendur.
Í dag fengum við svo þessa líka fínu leatherback sea turtle sem ku vera sú tegund af sæskjaldbökum sem verður stæðst allra sæskjaldbakna, þessi var ekki í neinni yfirstærð en samt hef ég trú á að hún hafi verið ca 150-200kg blessunin, hún var lifandi og var henni sleppt eftir myndatöku.
Greyið var örugglega frelsinu fegin og á vonandi langa æfi fyrir höndum.
Samkvæmt heimildum af netinu var sú stæðsta sem veiðst hefur af þessari tegund hingað til 916kg að þyngd og veiddist við Bretlandseyjar.
Núna nýlega sást til sæskjaldböku við Garðskaga og þótti það merkisviðburður heima á klakanum, enda ekki oft sem mörlandinn er heiðraður með heimsóknum skjaldbakna.
Í leit minni á netinu um skjaldbökufróðleik rakst ég á grein sem mér finnst eiga fullt erindi í þetta blogg, hér kemur hún.
Veröld/Fólk mbl.is 4.5.2005 10:33
Þóttist vera kroppinbakur til að smygla skjaldböku
Kínverji þóttist vera kroppinbakur þegar hann reyndi að smygla skjaldbökunni sinni inn í flugvél. Wu, sem er á sjötugsaldri, límdi skjaldbökuna á bakið á sér áður en hann fór upp í vélina. Hann komst í gegnum öryggisgæsluna en vörður sem fannst hann heldur grunsamlegur stöðvaði hann, að því er fram kemur á fréttavefnum Ananova.
Þegar leitað var á honum fannst skjaldbakan sem var 20 cm í þvermál og um fimm kíló að þyngd. Wo sagðist vita að hann mætti ekki taka gæludýr með um borð en að honum þætti of vænt um skjaldbökuna sína til að skilja hana við sig.
Hann fór að lokum í aðra flugvél og tékkaði dýrið inn sem farangur.
Mynd dagsins er af leðurbaks Sæskjaldbökunni sem við fengum í dag.
Fleirri myndir eru inni á myndasíðunni.
Bið svo engla Guðs almáttugs að hjúfra sig að ykkur og færa ykkur ríflegan skammt af gleði og hamingju...................
Það er margt merkilegt sem maður fær í þessi troll, í minningunni er þar ýmislegt sem ekki telst til fiska eða lífríkis jarðar.
Alltaf virðist maður geta bætt á sig blómum í þessum efnum og vill Gummi netagerðarmeistari meina að ég sé sérfræðingur í að ná í eitthvað sem yfirleitt fæst ekki í þessi veiðarfæri, ekki ætla ég svo sem að þræta við hann um það ;).
Í gær fékk ég t.d hálfan kartöflupoka sem einhvernvegin rataði í trollið hjá okkur, algjörlega ófyrirséður atburður sem kryddaði annars tilbreytingarlausa veru okkar hérna við Afríkustrendur.
Í dag fengum við svo þessa líka fínu leatherback sea turtle sem ku vera sú tegund af sæskjaldbökum sem verður stæðst allra sæskjaldbakna, þessi var ekki í neinni yfirstærð en samt hef ég trú á að hún hafi verið ca 150-200kg blessunin, hún var lifandi og var henni sleppt eftir myndatöku.
Greyið var örugglega frelsinu fegin og á vonandi langa æfi fyrir höndum.
Samkvæmt heimildum af netinu var sú stæðsta sem veiðst hefur af þessari tegund hingað til 916kg að þyngd og veiddist við Bretlandseyjar.
Núna nýlega sást til sæskjaldböku við Garðskaga og þótti það merkisviðburður heima á klakanum, enda ekki oft sem mörlandinn er heiðraður með heimsóknum skjaldbakna.
Í leit minni á netinu um skjaldbökufróðleik rakst ég á grein sem mér finnst eiga fullt erindi í þetta blogg, hér kemur hún.
Veröld/Fólk mbl.is 4.5.2005 10:33
Þóttist vera kroppinbakur til að smygla skjaldböku
Kínverji þóttist vera kroppinbakur þegar hann reyndi að smygla skjaldbökunni sinni inn í flugvél. Wu, sem er á sjötugsaldri, límdi skjaldbökuna á bakið á sér áður en hann fór upp í vélina. Hann komst í gegnum öryggisgæsluna en vörður sem fannst hann heldur grunsamlegur stöðvaði hann, að því er fram kemur á fréttavefnum Ananova.
Þegar leitað var á honum fannst skjaldbakan sem var 20 cm í þvermál og um fimm kíló að þyngd. Wo sagðist vita að hann mætti ekki taka gæludýr með um borð en að honum þætti of vænt um skjaldbökuna sína til að skilja hana við sig.
Hann fór að lokum í aðra flugvél og tékkaði dýrið inn sem farangur.
Mynd dagsins er af leðurbaks Sæskjaldbökunni sem við fengum í dag.
Fleirri myndir eru inni á myndasíðunni.
Bið svo engla Guðs almáttugs að hjúfra sig að ykkur og færa ykkur ríflegan skammt af gleði og hamingju...................
Ummæli
Hérna er linkur sem þú ættir að skoða, fróðlegur lestur fyrir okkur sem erum og hofum verið fiskiskipstjórar
http://www.rns.is/pdfs/gideon_latvia_report.pdf
Þegar inn var komið tók á móti honum Indverji, sem var klæddur í týpíska indverska múnderingu, kuflinn og allt. Indverjinn segir " Góður dagur."
" Góðan dag " svarar maðurinn, " Ég er kominn til að kaupa kuldaskó "
" Nei, nei, þú kaupa sandalur, " segir Indverjinn.
" Nei, hva það er að koma vetur, ég hef ekkert við sandala að gera, mig
vantar kuldaskó " endurtekur maðurinn. " Þú vantar sandalur. Sandalur gera þig graður" segir Indverjinn og hneigir sig. " Gera sandalar mig graðan ?" hváir maðurinn. " Já, mjöh mikið graður, " segir Indverjinn og réttir honum sandala.
Maðurinn hugsar með sér að hann geti nú alveg eins prófað þetta og tekur við þeim. Eitthvað gekk honum nú illa að koma sér í skóna, enda aldrei áður farið í sandala, en um leið og þeir voru komnir á fætur hans finnur hann þessa líka svakalegu greddu koma yfir sig og hann bara ræður ekki við þörfina. Hann rýkur á Indverjann, kippir kuflinum upp og ætlar bara að fá sér einn stuttan. Þá argar Indverjinn upp yfir sig
" Nei, nei, nei, þú vera í krummafótur! "
með
því að hlaupa upp um háls honum og segja; Ástin ég er kominn einn mánuð
framyfir. Ég er viss um að nú er ég ófrísk, heimilislæknirinn okkar
sagði
að hann gæti ekki fullvissað mig um fyrr en hann fengi niðurstöðu úr
rannsókninni á morgun og við skyldum þegja yfir þessu þangað til.
Að morgni næsta dags kom maður frá Orkuveitunni til þess að loka fyrir
rafmagnið, þar sem ungu hjónin höfðu ekki greitt síðasta reikning. Hann
hringdi dyrabjöllunni og þegar unga frúin kom til dyra sagði hann; "Þú
ert
kominn mánuð framyfir". "Hvernig í ósköpunum veist þú það?" spurði unga
frúin. "Nú það er allt svona skráð kyrfilega í tölvukerfi Orkuveitunnar"
var
svarið. "Heyrðu, þetta sætti ég mig sko ekki við og ég ætla að tala við
manninn minn í kvöld og hann mun örugglega hafa samband við ykkur á
morgun"
sagði unga frúin og skellti hurðinni.
Þegar eiginmaðurinn kom heim fékk hann að heyra allt um persónunjósnir
Orkuveitunnar og hann fór vitanlega öskuvondur á fund Alfreðs
Þorsteinssonar
morguninn eftir. "Heyrðu Alfreð, þetta er nú algjörlega út í hött. Hvað
eiginlega í ósköpunum gengur að ykkur, þið eruð með það í skrám ykkar
að við
séum kominn mánuð framyfir, hvern andskotann að kemur ykkur það við?!"
"Slakaðu nú á þetta er ekkert mál, borgaðu okkur bara og þá tökum við
þetta
úr skránni okkar."svaraði Alfreð.
"Borga ykkur?! Ert'ekki í lagi, nú ef ég hafna því, hvað þá?"
"Nú þá klippum við bara á og tökum þig úr sambandi."
"Og hvað á þá konan mín þá að gera?"
"Nú hún verður þá bara að nota kerti" svaraði Alfreð.