..::Snjóbretti::.
Það verður víst að standa sig í stykkinu og henda inn nokkrum línum svona rétt til að sína að maður sé ofan moldu. Annars er það nú einhvernvegin þannig að ég er alltaf latari við að sinna þessu bloggi þegar ég er heima í fríi hvað sem veldur því :).
Fimmtudagurinn var tekin í ró hjá mér, Guðný fór í vinnu um morguninn og Einar í skólann svo að ég sat einn eftir í kotinu og vissi ekki neitt hvað ég átti af mér að gera, en tölvan bjargaði mér út úr því og eyddi ég allt of miklum tíma á þvæling um netið.
Einar Már fór á snjóbretti strax eftir skóla og rétt kom heim í kvöldmat og var svo rokin aftur upp í fjall, ég sótti hann og vini hans klukkan hálfellefu í kvöld.

Þá er þetta komið í dag.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

..::Sixty five::.. Það markverðasta við þennan drottins dag er að í dag er pabbi sextíu og fimm ára og óska ég honum hér með til lukku með daginn. En svo við snúum okkur nú að alvörunni þá held ég að ég geti staðfest að dagurinn í dag er ekki fiskidagurinn mikli, og verð ég að bregða fyrir mig færeyskunni til að lýsa ástandinu “eyngull í reif”. En veðrið er gott og við höfum nóg að bíta og brenna. Vélstjórunum berast sífellt fleiri og fleiri þrautir til úrlausnar og sýnist mér að það sé aðal hamingjuefni skútunnar ef hún getur haldið þeim kófsveittum og örvæntingarfullum ;), smekklegt innræti það, en við erum víst misjafnlega innréttuð. Sólin hefur bakað niður í allan dag og áhöfnin hefur þurft að hlaupa um í logninu til að ná nógu súrefni úr andrúmsloftinu, já þetta er þriðji góðviðrisdagurinn sem heiðrar okkur með nærveru sinni í röð. Nú er ég uppiskroppa með enskunámsefni svo að ég smelli inn nokkrum vögguvísum í staðinn ,).............. Fljóð er vissu komu karls kvað við
Lesa meira
..::Spurning::.. Það hefur alvarlega verið að banka upp hjá mér undanfarið hvort ég ætti kannski að fara að blogga aftur, en með því að fresta því aftur og aftur og hugsa um eitthvað annað, þá hefur mér tekist þokkalega að bægja þessum hugsunum frá ;).
Lesa meira
Mynd
..::Þegar ég tók Svenna til altaris:::. Þá styttist í enn eina löndunina í Nouakchott, en í dag er síðast veiðidagurinn í þessari ferð. Svo kemur löndun með öllum sínum plúsum og mínusum, oftast eru plúsarnir fleiri en mínusarnir en svo snýst þetta stundum við og maður verður þáttakandi í einhverjum harmleik þar sem fáfræði græðgi og spilling ræður ferðinni. En þetta er allt partur af programmet og ekkert við því að segja, annað en að reyna að brosa gegn um tárin og vona það besta. Maður hugsar oft til þeirra dásemdaaga sem maður heyrir af þegar skipin lönduðu á miðunum, engin her og ekkert vesen, bara plug and play! Var virkilega allt svona gott í gamla daga? Nema kannski að þá var allt í svarthvítu :):). Annars held ég að manshugurinn eigi sinn þátt í að fegra fortíðina full mikið, ég er t.d alltaf að heyra sögur af því hvernig þetta var hérna einu sinni, alltaf mok veiði og skipin í vandræðum vegna aflans, samt segja tölurnar að veiðin hafi stigmagnast og aldrei verið meiri en á síð
Lesa meira