..::Naumast vaðalinn á manni::..
Bíðið nú við, er þetta extra langur dagur í dag? flöskudagurinn langi eins og róninn orðaði það. Eftir hádegið hellti ég olíunni úr gamla djúpsteikingarpottinnum og skrúbbaði hann svo hátt og lágt áður en það fór á hann ný olía, svo skipti ég um kló á honum og prufaði að kynda hann upp. Allt verður að vera klárt fyrir fiskiveisluna miklu í kvöld :).
Þennan djúpsteikingarpott fengum við fyrir ??árum í jólagjöf frá mömmu og pabba, mig minnir fyrstu jólin okkar í kjallaranum í hátúni 24 á Eskifirði.
Þetta er orðið svo langt síðan að það hvílir hálfgerð austfjarðaþoka yfir þessari minningu hehe, samkvæmt því siglir þessi pottur fullum seglum inn á antikmarkaðinn ;).

Það hefur verið frekar kalt í dag en það var nú það sem ég var að vonast eftir, skýringin á því er að þá er hjarnið betra til að hjóla á því.
Ég sparkaði hjólinu í gang í dag og fékk mér rúnt út í höfða og eitthvað um lálendið, það var svo blautt og leiðinlegt að maður nenntir eiginlega ekki að eiga við þetta.
Þegar ég kom svo heim aftur og var að opna bílskúrinn kom Siggi Hrefnu, hann sagði mér að hann hefði verið uppi á dal á sínu hjóli ásamt tveim öðrum og það hefði verið frábært færi. Þetta ver nóg til að kveikja í mér svo að ég hætti við að ganga frá hjólinu og renndi mér af stað uppeftir.
Það var bara rétt neðst sem hjarnið var ekki nógu gott en þegar komið var upp á dalinn þá var hægt að bruna um allt á fullu gasi, ég hjólaði langleiðina inn dalinn með smá útúrdúrum áður en ég snéri við og lallaði til baka.
Nú var maður búin að blása út og var sæll og glaður með árangur dagsins.
Þegar heim var komið úr snjóreiðinni tók ég smá rúnt með Bjarka Fannar, litla greyið var búin að bíða og bíða eftir að fá smá bunu og var ekkert smá ánægður á eftir, það þarf víst ekki alltaf að kosta eitthvað að gleðja aðra.....
En nú kallar veisluundirbúningurinn á mig svo nú legg ég pennann frá mér....

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi